Geçenlerde bir gelin şemsiyesi yapmak için baya bir cebelleştim.
Sonuçta güzel oldu ama oluncaya kadar da ben baya bir sıkıldım.
İki kez denedim olmadı bir kenara attım. Bu arada arkadaşlarımdan öneriler aldım.
İlk denemelerimde gergin olsun güzel olsun diyerek kumaşı çok gergin şekilde diktim
ama şemsiyenin telleri resmen yamuldu ve kırıldı.
Kendi kendime baya eğlendim, halime güldüm ama bu iş nasıl olacak diyede aldı beni bir düşünce.
İş bana sıkıntı verince attım bir kenara.
10 gün geçti tekrar elime aldım. Bu kez oldu:)
Siparişi veren kişi de bayıldı şemsiyeye, bu en güzel tarafıydı.
İlk denemelerimde şeffaf şemsiyenin naylonunu söküp sadece dantel dikmiştim.
Fakat son denememde şemsiyenin formunu koruduğu için şeffaf naylonu sökmedim ve
danteli onun üzerinden diktim. Böylece şemsiye formunu korudu ve teller oraya buraya fırlamadı:)
Şimdi şemsiyeyi satış için emeksensin sayfama da ekledim ama
sipariş gelmesin diye de dua ediyorum:)
"E yapmak o kadar zorsa koymasaydın satışa!" diyeceksiniz biliyorum.
Olsun şanım yürüsün:)
Bu fotoğrafta da sanki şemsiye dikmekten çok keyif alıyormuşumda keyfimden şıkdım şıkıdım oynuyormuşum gibi çıkmışım ama aslında göründüğü gibi değil.
Orada misina ipe çok ciddiyetle düğüm atıyordum:)
Buradan fazlasıyla özlü bir söz çıkaralım hemen
Duyduğuna inanma, gördüğünün yarısına inan!
Sevgiler
Duru